Wigilijna zupa grzybowa

W moim domu rodzinnym na kolację wigilijną od zawsze była zupa grzybowa. Przepis według którego od lat tę zupę robię, pochodzi z jednej z moich ukochanych książek na specjalne okazje, wydanej w 1983 r. " W staropolskiej kuchni i przy polskim stole" ,której autorami są Maria Lemnis i Henryk Vitry .  Książka wysłużona, ale wiernie mi służy od lat, zwłaszcza w okresie świątecznym. Niestety, świątecznej grzybówki w naszym domu, zawsze wszystkim jest za mało. 

składniki
70 - 100 g suszonych prawdziwków 
porcja włoszczyzny (bez kapusty)
10 ziarenek czarnego pieprzu
sok z cytryny
śmietana
ok 2 l wody

przygotowanie

Prawdziwki szybko opłukać zimną wodą. Namoczyć na noc w 0,5 l wody. Rano dodać ok 1,5 litra wody i gotujemy na małym ogniu pod przykryciem. Gdy grzyby zmiękną,  dodajemy sporo włoszczyzny bez kapusty, i ziarenka pieprzu. Gotujemy zupę jeszcze przez 25 - 30 minut. 

Zupę cedzimy przez gęste sito, doprawiamy solą  i  sokiem z cytryny, można lekko zabielić śmietaną (do śmietany dodajemy parę łyżek gorącej zupy, mieszamy i tak zahartowaną śmietanę wlewamy do zupy). Podajemy z łazankami lub grzankami. Smacznego!

Uwaga:   Często robię tę zupę nieco inaczej, osobno gotuję wywar z grzybów i osobno wywar z włoszczyzny. Dopiero po ugotowaniu i przecedzeniu obydwu, łączę je, dolewając po trochu wywar z włoszczyzny do grzybowego, tak, aby zupa nie zrobiła się zbyt warzywna Wolę ten drugi sposób. Grzyby każdego roku są inne, czasem bardziej a czasem mniej intensywne.  Taki sposób pozwala moim zdaniem bardziej kontrolować smak zupy.